Kiruna - Er is leven boven de poolcirkel

Als je nog geen vakantie-ideeën hebt voor volgende winter, heb ik hier een onwijze aanrader.. Lees zelf maar! (Ga er wel even voor zitten.. sorry het kon echt niet korter!)

Kiruna in het kort:
- Dubbel zover van huis (huis NL)
- 200 kilometer boven de poolcirkel
- Lapland
- Het land van de Sami’s ofwel Lappen (de oorspronkelijke bewoners van Lapland)
- ‘s Werelds grootste gemeente, alleen Mexico City is groter
- Slechts 24.000 inwoners (heel Lapland heeft er trouwens maar 300.000)
- 9 maanden sneeuw per jaar
- 100 dagen totaal licht
- 3 weken compleet donker (dan ook hoogste zelfmoordaantal van het jaar)
- de zon en de maan staan tegelijk aan de hemel (vreemd gezicht joh!)

4 april ’06

Om 04:00 ging de wekker, tijd om de reis te beginnen. Met bus en trein naar Stockholm om vanaf daar te vliegen naar Kiruna.
Eenmaal in Kiruna moesten we met de taxi, want we waren zo slim om niet genoeg contact geld meer te hebben voor de bus (maar 4 euro p.p.!) en het vliegveld is té klein voor een pinautomaat.. dusss!
Wij taxi bestelt, langs pinautomaat… we gaven toch al genoeg geld uit dus dit kon er nog wel bij! En om 14:00 stonden onder een strakblauwe lucht en stralende zon :D voor ons hostel, The Yellow House, uiteraard geel!
Een heel gezellig hostel, het voelde alsof we bij onze oma gingen logeren, leuke printjes en plantjes!
Het lag gelukkig heel dicht bij het centrum, maarja dat is ook niet erg lastig daar, haha!
Wij hebben het een beetje verkend en alle activiteiten bij de toeristeninformatie geboekt!
Na wat schappies gedaan te hebben en een leuk etenstentje voor de avond te hebben gevonden, hebben we de mooie Lapse kerk bekeken, helemaal van hout, erg mooi!

En dan het hoogtepunt van deze dag..
Na het eten volgden we de raad op van onze taxichauffeur. Hij gaf ons namelijk een goede kans om het Noorderlicht te bekijken, omdat het nog steeds zo koud was er erg helder deze dagen!
Maarja wij wisten niet zo goed wat we moesten verwachten, je kent het wel van plaatjes, maar toch! Om 21:30 gingen we op pad.. liepen de hoek om bij ons hostel en waren nog aan het speculeren hoe het eruit zou kunnen zien. Dus wij zien een ‘soort van’ wolk en zeggen nog tegen elkaar, het zou wel eens zoiets kunnen zijn maar dan in kleur..?
Wordt ‘ie dus GROEN!!!! Dus wij schreeuwen het uit, We zien het Noorderlicht!!!! We sprongen letterlijk een gat in de lucht en ‘renden’ het achterna! (wat natuurlijk wel een beetje nutteloos is!) :)
Wat bleek?! Een stukje verderop waar de stadslichten uit het zicht zijn, hebben we een uur naar dit prachtige natuurverschijnsel kunnen kijken! Het is echt onbeschrijfelijk!
Toch zal ik proberen jullie verduidelijking te geven (en jaloers te maken!) :shock:

Mijn ervaring > Het is een soort wolk die constant in beweging is en van kleur verandert. Het lijkt ook een beetje op een soort nevel of regen en wij zagen een hele stroom over de stad zo richting het bos stromen. Het was echt heel erg mysterieus! Het was helemaal gifgroen en hoe meer het beweegt, hoe feller de kleur. Aan de randjes werd het soms roze, geel en oranje. En het mooiste was nog dat we ook werden begroet door dit licht. Eerst verscheen er een ‘S’ en daarna een ‘L’! Echt waar, we hebben het vastgelegd, hoe koel is dit!

Dan de wetenschappelijke verklaring (pas sinds enkele jaren bekend) > Kleine deeltjes van de zon, plasma, worden met een enorme snelheid de atmosfeer in geslingerd door de ‘zonnewind’. In de atmosfeer botsen deze met moleculen en atomen en zo ontstaat het licht. Omdat ze steeds anders botsen beweegt het, verandert het van kleur en is het nooit hetzelfde. En door de magnetische velden op aarde is dit licht alleen te zien op de polen van onze planeet.

Dan nog en leuk weetje. Normaal kun je dit licht zo’n 30 keer per winter bewonderen boven de poolcirkel. Dit jaar was het nogal een vreemde en late winter en was het voor onze reis pas 7 x verschenen! Wij hebben dus de 8e (en 9e!!!) keer mee mogen maken.
Ja wij zijn echt ordinaire: Lucky Bastards!

5 april ’06

Om 9:00 uur stond een bezoek aan de mijnen op de agenda! Dat klinkt misschien heel saai, maar integendeel! Ze hebben hier namelijk de grootste ijzermijn van de wereld met 400 km aan wegen!
Op 540 meter onder de grond (raar!) kregen we een hele rondleiding en uitleg over de mijnen. De stad Kiruna staat dus eigenlijk op een mijn en dat is niet zo handig! Doordat ze steeds meer uitgraven komen ze steeds dichter bij de stad en dat gaat dus in de toekomst (denk an binnen 10-40 jaar) betekenen dat de hele stad, stukje voor stukje, verplaatst moet worden zolang ze profijt hebben van de mijn!
Deze mijn levert per dag 10 Eiffeltorens aan ijzer op, heeft een omzet van 1 biljoen euro per jaar (en dan zijn ze toch maar 2% van de wereldmarkt) en is de veiligste en modernste ijzermijn van de wereld. Ze zeggen dat het veiliger onder de grond dan boven de grond is!

Op ons mijnentripje hebben we Brenda ontmoet, een meid uit Australië, dat was erg gezellig! Zij studeert in Göteborg en was alleen op reis. Zij raadde ons het Sami-museum en het stadhuis aan, dus dat hebben we ’s middags bezocht. Erg interessant dat leven van de sami’s!
En wij hebben haar overgehaald om ’s avonds met ons mee te gaan op een sneeuwscooter trip!
Ja je leest het goed (!!) Wij hebben een scootertrip van 4 uur door de bossen gemaakt! Hoe kicke is dat om te crossen op zo’n ding! Ik heb héén gereden tot we bij onze Lapse hut aankwamen, waar onze gids heerlijk Laps heeft gekookt voor ons. We hebben heerlijk rendiervlees gegeten bij een vuurtje, zittend op rendiervellen.
Lien heeft de terugreis gereden (in ’t donker!!) en we hebben wéér het Noorderlicht gezien he! Nu was het er niet contant, maar heb ik het zo’n 6 keer gezien!

We waren dus met z’n drieën plus onze gids, een jonge gozer van in de 20 én een sami!!!
Hij heeft ons mythes en gewoontes verteld en wat over de levensstijl, heel gaaf om het van een ‘echte’ Sami te horen! Ze bestaan dus echt nog volop, maar de meeste zijn natuurlijk wel gemoderniseerd, maar het blijft een apart volkje!

Wat grappige feitjes op een rij:
- Sami’s zijn de eerste bewoners, maar pas erkend sinds 1960
- Er zijn aparte Sami-scholen, hier krijgen ze veel les over de natuur naast de gewone vakken
- Op gewone scholen worden de kinderen gepest (had hij zelf ervaren), dit komt door de ouders omdat zij het niet kunnen hebben dat ze vroeger toestemming moesten vragen aan de Sami’s om te jagen en vissen.
- Deze rechten krijgen ze binnenkort weer terug en worden ze weer als volk erkend
- Ze gebruiken veel natuurlijke geneesmiddelen, ze hebben een hekel aan doktoren. Een bekend geneesmiddel is een bepaalde kikker, deze houd je levend tegen een pijnlijke plek en de pijn verdwijnt (hij had het zelf ervaren!) Wij kennen deze kikker volgens mij alleen als drugs toch > Kikkers likken?! Maarja dat was natuurlijk niet zo’n slimme opmerking als Nederlander haha!
- Ze hebben hun eigen taal en schrift
- Ze hebben altijd koffie klaarstaan voor eventuele gasten
- Ze drinken koffie met een suikerklontje in hun mond (was echt een tip zei hij!)
- Neven en nichten zijn als je broers en zussen, hij had er dus 14!

Twee bekende mythes (John, de gids, gelooft er alleen sinds zijn 10e niet meer in):
- Lang geleden zijn 15 Sami’s (dieven) geweest die een afspraak hadden met de koning van Zweden over de grond in Lapland. Ze wilden tot een overeenkomst komen, maar in plaats daarvan werden er 14 vermoord door de Zweden. De 15e is ontsnapt en deze zal nog eens terugkeren om het Samivolk te redden!
- Er leeft een klein volk onder de grond dat net zo is als de Sami’s. Het probleem is alleen dat de kinderen echte etters zijn, dus de ouders proberen de baby’s om te ruilen voor normale Sami kinderen. Daarom hebben ze zilverpoeder in kinderkamers om ze te beschermen tegen dit volk.

6 april ’06

De dag begon weer om 9:00 en dit keer voor een hondensleetocht! Nee, de geweldige dingen houden nog steeds niet op! :D
We hadden al gehoord dat man een beetje raar zou zijn, dus we waren wel voorbereid op een tjap. Hij was de goedkoopste dusja! Nou het was me er eentje hoor! Echt 'n verbitterde, vrouwonvriendeijke, maar toch grappige Zweed. De honden zijn z’n alles!
We moesten een stukje met de auto de bossen in. Daar zaten de honden nog in hokjes dus wij hadden echt zoiets van wat is dit?? En er waren 14 mensen en maar 4 slee’s!
Nou allereerst moesten ze worden uitgelaten dus iedereen kreeg een hond. Man man die beesten zijn sterk!!! En je moet ze dus omhoog trekken als ze ervandoor willen, zodat ze huppelen op hun achterpoten, dus!
Daarna kregen we een uitleg en moesten we ze voor gaan spannen, ook nog een klus opzich. Die beesten hebben echt maar één doel in hun leven: Rennen!
En als ze dat niet doen blaffen/schreeuwen/bleren ze net zo hard totdat ze kunnen.
En ze porberen je steeds in de maling te nemen! Die honden leggen je echt in de houdgreep! Ik kwam er soms echt niet meer uit!
('leuk' weetje ook nog, ze stinken als de pest, omdat ze in hun natuurlijke omgeving zijn, scheiden dus echte sterke lichaamsgeuren uit!)

Om 12:00 uur zaten we eindelijk op een slee met vier honden. Lien en ik hadden samen een slee, dus dat was wel heel kicke!! Om de beurt zitten en staan, cool!
(6 mensen moesten op een sneeuwscooter omdat er te weinig honden waren, nou wij dus mooi niet hè, daar hadden we niet voor betaald!)
Het weer zat vandaag jammer genoeg niet mee, het was koud, winderig en het sneeuwde!
Maar dat mocht de pret niet drukken!
En zodra we vooruit gingen waren die beesten stil! Je hoort dan echt helemaal niks meer!
Probleem was alleen dat die beesten om de beurt moeten schijten en dan moet je weer stoppen! Dus Lien zegt; we hebben toch godver geen 70 euro betaald voor schijtende honden! Haha.. Maar het was natuurlijk wel echt geweldig!
We kwamen ook de eerste Nederlanders tegen, was erg gezellig en we hebben ook nog hele leuke Engelsen ontmoet! Zij bleven alleen overnachten in de bossen en wij hadden een 1-dagstour, helaas! Ze hadden net als 2 nachten in ons hostel geslapen, kwamen we dus een beetje laat achter…

We hebben donderdag ook een nieuw spreekwoord uitgevonden:
Blaffende honden rennen niet en vica versa > Rennende honden blaffen niet!
Toelichting: Na de heerlijke lunch, wéér rendier, maar dit keer gerookt (ook heerlijk!) in een onwijs gave hut gingen we weer terug per slee. We kregen nu echt onze favoriete hond, maar daarnaast ook de akeligste! Die kon schreeuwen!! Maar wat bleek dus.. die was zo uitgeput van het schreeuwen dat 'ie niet vooruit te branden was! Vandaar dat spreekwoord dus (volgend jaar te vinden in de spreekwoordenboeken:))

7 april ’06

Laatste dag in Kiruna en tijd voor meer kou! Laatste activiteit > Bezoek aan het ICEHOTEL!
’s Morgens gingen we met een bus op weg. Het weer was weer barslecht, koud en sneeuwen als een gek. Er is do en vr 20 centimeter per dag gevallen!
Dus onderweg in de ‘middle of nowhere’ zien we een auto de greppel in geslipt.. dus wij nog, zo dan heb je echt een probleem hier! Dan zit je echt in dik de penarie!
En jahoor 10 minuten later gebeurt ons hetzelfde!!! Ik denk die buschaffeuse (ja natuurlijk was het een vrouw argh!) gaat hier naar rechts, nou niet dus! Kantelt die bus om!
Niet helemaal op z’n zij gelukkig, maar dat was dus wel ff schrikken.
Nou ons werd niks verteld, er zaten maar 5 mensen in de bus (inclusief ons).
Wij moesten nu dus op een andere bus wachten in een schuine bus.. Gelukkig duurde dit niet al te lang, maar toen kwam het volgende probleem. Onze deur lag op de sneeuw en kon dus niet normaal open. Daarom maken ze dus een mooi systeem dat de deur in gevallen van nood naar binnen opengeklap kan.. Nou dat werkte dus niet he!
Ik zag ons natuurlijk al via het dak klimmen en klooien! Zit je dan ergens in een gekantelde bus in Lapland in de kou.. Maar gelukkig ging de deur met wat mannenkracht toch op een gegeven moment open!
Nou wij stappen dus in die andere bus en ze rijdt vrolijk verder… Geen sorry niks! Dus wij dachten orde van de dag zeker met 9 maanden sneeuw!?
Komen we ’s middags een meisje uit de bus tegen en die vroeg ons dus wat wij ervan vonden. Zij had het nog nooit meegemaakt en zat voorin de bus toen het gebeurde. Wat bleek? Dat wijf zat gewoon te bellen in de bus en niet op te letten.. sjongejonge! En we kwamen erachter dat we alledrie spierpijn hadden in onze schouders, gewoon van de schrik! Ze was zelfs zo boos dat ze ging klagen bij de busorganisatie! En nu ook namens ons :D

Maar over het Icehotel..
Dit is echt zooo bijzonder! 16 jaar geleden is het allemaal begonnen…
Ieder jaar wordt dit hotel opnieuw en anders binnen 1,5 maand opgebouwd met kunstenaars van over de hele wereld. Ze gebruiken ijzeren mallen voor het geheel, maar verder is echt alles van ijs. De constructie is zo sterk dat je niet bang hoeft te zijn voor instortingsgevaar! Het wordt namelijk gemaakt van ‘snice’ (snow/ice combi) en dat schijnt perfect bouwmateriaal!
Ieder jaar is er ook een kerk, waar 150 stellen per jaar trouwen.
Het hotel ligt aan een rivier waar in maart blokken ijs worden uitgehaald (voor het nieuwe seizoen) en worden gestald in een grote vriezer om te gaan bouwen in november. Bij toeval blijken ze op de beste plek voor dit heldere sculptuurijs te zitten. Het is zo helder, omdat de rivier eronder nog stroomt, dus die neemt alle zuurstof mee! Je kunt er terecht tot eind april, of eigenlijk zolang het ’s nachts nog vriest.
Het is wel echt een duur geintje: de goedkoopste kamer is 300 euro (2-persoons) en dan heb je een klein hokje zonder sculptuur. De prijzen lopen echt op tot 800 – 1000 euro per nacht!!
Maar hiervoor krijgen ze dan wel een heel pak, een aparte slaapzak en een groot ontbijt!
Ze mogen er pas na 6en in en moeten er voor 9 uur weer uit, want tussen 10 en 6 is het een museum!

Je komt binnen door (vanzelfsprekend) ijsdeuren met rendiervellen erop.
En dan heb je allemaal gangen met heel veel kamers en de één is echt nog mooier dan de ander! En het is er echt koud! En de rendiervellen ruik je best goed.. dus echt comfortabel zal je niet slapen. En daarnaast is het ook nog eens doodstil! Het ijs isoleert namelijk elk geluid! Onze gids, we kregen een privétour :), zei dat de gasten eerder niet kunnen slapen door de enge stilte dan door de kou! Verder hebben ze in iedere kamer een gat in het plafond, de airco, haha! Daarnaast heeft het ook de functie om schoon te maken! Ze gooien verse sneeuw naar binnen en klaar is kees!

Verder moeten de foto’s zelf hun verhaal maar doen! Ik heb genoeg geblaat!

Nou wat zei ik je? Aanrader of niet?
Je kunt begrijpen dat dit echt een onwijze ervaring was met zoveel nieuwe indrukken en verbluffende momenten! Ik kan het iedereen aanbevelen! Ik zeg: Zet het op je lijstje om nog eens te doen in je leven! :D
Echt! Wat een reis..